Trwała ochrona cyfrowych zbiorów staje się ważnym elementem strategii archiwizacyjnych instytucji. Przechowywane w formie cyfrowej zasoby mogą obejmować różnorodne obiekty, od dokumentów historycznych po materiały multimedialne. Dlatego też przeprowadzenie audytu staje się niezbędnym krokiem w zarządzaniu tymi zasobami. Poniższe pytania audytu cyfrowego zakładają analizę kluczowych aspektów przechowywania i zarządzania cyfrowymi zbiorami, w celu lepszego zrozumienia ich charakteru oraz potrzeb:
- Ile obiektów cyfrowych przechowuje nasza instytucja (w %)?
- Z którego roku pochodzą najstarsze obiekty cyfrowe?
- Czy można ustalić rok pochodzenia najstarszych obiektów cyfrowych?
- W jaki sposób można ustalić rok pochodzenia najstarszych obiektów cyfrowych?
- Na jakim nośniku/medium są zapisane najstarsze obiekty cyfrowe?
- W jakim formacie są zapisane najstarsze obiekty cyfrowe?
- Czy była próba migracji najstarszych obiektów cyfrowych na nowsze formaty/nośniki?
- Czy zostały określone przypadki utraty dostępu do treści obiektów cyfrowych?
- Czy i od kiedy w instytucji podejmuje się temat trwałej ochrony cyfrowej zbiorów?
Przeprowadzenie audytu cyfrowego stanowi istotny etap w procesie zarządzania cyfrowymi zbiorami, pozwalając na identyfikację kluczowych zagadnień związanych z przechowywaniem, dostępem i ochroną tych zasobów. Jego wyniki mogą posłużyć jako fundament do opracowania lub ulepszenia strategii trwałej ochrony cyfrowych zbiorów, co ma kluczowe znaczenie dla zachowania integralności i dostępności tych zasobów na przestrzeni czasu. Dzięki audytowi cyfrowemu instytucje mogą efektywniej zarządzać swoim dziedzictwem cyfrowym, zapewniając jego trwałość i dostępność dla przyszłych pokoleń.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz